Op 22 januari 2016 schreef ik mijn eerste blog over ‘De Brief‘. Niet wetende dat er nog een hele reeks hiervan zou volgen. Inmiddels zijn we bij nummer 20 aanbeland. Althans, dat zou de volgende moeten worden. Maar ondanks al die ervaring, wordt de spanning van het wachten er niet minder om.
Want ja, dochterlief hoort tot de beste tweeëntwintig speelsters uit regio West. Of de beste achttien als je de vier keepsters niet meerekent. En dat is natuurlijk best knap. Helemaal als je bedenkt dat in haar leeftijdscategorie ruim 7.600 meiden afgelopen seizoen in deze regio registreert stonden bij de KNVB. Maar ja. Haar droom is Oranje.
Dus uiteindelijk wil ze natuurlijk graag horen bij de beste van ruim 19.500 meiden. De beste van regio West, regio Noord-Oost en regio Zuid. Oftewel de beste van heel Nederland. En of ze de kans krijgt om überhaupt mee te mogen doen aan de landelijke selectieronde, hoort ze na vandaag. De laatste activiteit dit jaar voor Regio West. Dus is het vandaag een beetje D-day. Erop of eronder. De laatste mogelijkheid om zich te bewijzen.
Van de tweeëntwintigkoppige selectie uit West mogen namelijk maar maximaal zestien tot negentien meisjes mee naar het zogenaamde drieluik: het toernooi tussen de verschillende regio’s. Lekker belangrijk zou je misschien zeggen. Nou dat is het inderdaad. Want in januari vinden twee van dit soort toernooien plaats. En deze worden gebruikt als selectiemoment voor het landelijke team.
En zestien tot negentien van de tweeëntwintig klinkt natuurlijk als een hele grote kans. Veel groter dan tweeëntwintig van de 7.500. Maar toch. Niet iedereen mag mee. En dus is er altijd een kans dat je er niet bijzit.
Er niet bij zitten. Het kan gewoon nog steeds. Geen idee wat ze dan gaat doen. Hoe ze dan gaat reageren. Hoe ze dat gaat oppakken. Maar dat ze enorm teleurgesteld zal zijn staat vast. En dat snap ik. Dat is logisch. Als je zover gekomen bent. Wil je niet vlak voor die eindstreep afvallen. Aan de andere kant. Je bent altijd voorlopig geselecteerd. Dus zit je er nu niet bij, wil dat niet zeggen dat je er nooit meer bijkomt. Maar ja. Dat klinkt op papier wel leuk. Maar in de praktijk baal je natuurlijk als een stekker. En stort je wereld waarschijnlijk (even) in.
Maar ja, aan alles kan een eind komen. Aan het KNVB avontuur. Maar ook aan dit blog. Ook al is dat met pijn in mijn hart. Want ik heb er altijd ontzettend veel plezier aan beleeft. En dankzij dit blog zijn heel veel mooie dingen op mijn pad gekomen. Ik mocht zelfs een boek uitbrengen. Wie had dat gedacht. Maar na drie jaar bijna wekelijks schrijven is het mooi geweest. Dus met een beetje een dubbel gevoel schrijf ik deze laatste woorden. En eindig ik met eenzelfde cliffhanger als waar ik mijn eerste blog ooit mee begon. Want ‘de Brief’ gaat komen. Dat staat vast. Het blijft echter gissen wat er in staat.
Dank voor het trouwe lezen. Het was me een waar genoegen.
– einde –
Hoi Judith,
Erg jammer dat je stopt met je blog. Heb ze altijd met veel plezier gelezen en van genoten.
Hoop het vervolg van je dochter(s), zeker ook omdat ze hun eerste voetbal stappen bij ons hebben gezet, (oranje)voetbal carrière terug te lezen op andere social media.
Fijne dagen en een gezond en sportief 2019
Gr. Johan
Dank voor het lezen van mijn blogs Johan! En wie weet….bloed kruipt waar het niet gaan kan, dus wellicht pak ik toch nog een keer de pen…eh het toetsenbord op 😉
We vergeten niet waar de liefde voor de bal is ontstaan en hopen uiteraard dat er ooit nog een oranje carrière uit voortkomt
Ah lieve Judith…. wat jammer!! Ik genoot dubbel mee. Weet inmiddels heel goed hoe het er aan toe gaat in voetballand! Maar kan me ook zo voorstellen dat het even genoeg is. We houden contact ?
Dank je Angela! Het is nog even afkicken hoor, had al weer bijna een nieuw blig geschreven hahah. We zullen zien wat de toekomst brengt en we houden zeker contact! Fijne feestdagen!
Hoop wel op de hoogte te blijven, al is het dan niet via je blog. Ik blijf duimen voor ‘de brief’ en voornamelijk de inhoud.
Alle goeds voor het nieuwe jaar!
Dank je Ellen! Jullie ook fijne feestdagen!
Hoi Judith, ik heb ontzettend genoten van je blog. Vooral omdat ik een dochter heb die in hetzelfde traject en in dezelfde leeftijd zit als jouw dochter. We hebben elkaar zelfs gezien vorig jaar bij het toptalententoernooi. Het is dan mooi om te horen dat het vaak hetzelfde gaat in zulke voetbalgezinnen. Het geplan, gesjees en de spanning…pfffff.
Mijn dochter heeft inmiddels te horen gekregen dat ze op de reservelijst staat (laatste 4 van de 20 geselecteerde meiden voor Noordoost). Ze heeft dat op haar manier een plekje gegeven, want zoals je zelf ook al zegt: ze blijft voorlopig geselecteerd; het wil dus niet zeggen dat ze definitief is afgevallen.
Ik hoop voor je dochter dat ze er door komt, maar zo niet, dan hebben ze dit alles wel even meegemaakt en wie kan dat nou zeggen. Ja inderdaad. 60 van 7600 meiden in hun leeftijdscategorie en dat is een hele, dikke, vette prestatie!
Judith, bedankt voor het leesplezier, succes gewenst voor je meiden en wie weet zien we elkaar nog eens op de velden.
Hi Anita, wat ontzettend balen voor je dochter en wat knap dat ze het een plekje heeft kunnen geven. Maar ze behoort tot een zeer select groepje dat het zover geschopt heeft (in haar regio voetballen ook ruim 7.000 meiden), en dat neemt niemand haar meer af. Een super knappe prestatie en inderdaad, zeg nooit nooit! #ifyoucandreamityoucandoit 🙂 Wie weet zien we elkaar weer op het toptalententoernooi of langs een ander veld!
Dank voor het lezen van onze (en dus ook jullie) avonturen.
Fijne feestdagen!
Hallo Judith.
Heel jammer dat je stopt met dit blog. Was een waar genoegen om de belevenissen van je Leeuwinnen te volgen. Alle goeds voor jou en je naasten
Beste Jos,
Dank voor het mooie compliment en voor het leen van onze avonturen.
Fijne feestdagen!
Hi Judith,wat enorm jammer dat je stopt. Ik heb ervan genoten en ben je dankbaar dat je jouw leven met de voetbal meiden met ons als lezers hebt willen delen. Nogmaals dank.
Wie weet kun je nu over een toekomstige prima ballerina gaan schrijven.
Fijne feestdagen en mijn ex assistent trainer blijft altijd welkom
Ah, leuk om te horen André! En dank dat je het wilde lezen 🙂