Dromen komen uit

Soms zijn er van die momenten die je de rest van je leven niet meer vergeet. Momenten waarvan je dacht dat je ze nooit mee zou maken. Waar je over droomde en die dan ineens werkelijkheid worden.

Mijn meiden beleefden zo’n moment op 28 december vorig jaar. Een datum die met recht het hoogtepunt van 2015 werd. Of misschien wel het hoogtepunt van hun leventje tot nu toe. Via een social media actie  – waarbij Merel van Dongen, Dominique Janssen, Vivianne Miedema, Jill Roord en Sari van Veenendaal hun fans uitdaagden voor een FIFA’16 toernooi – won mijn middelste dochter zomaar een plekje in het team van Arsenal speelster Dominique! Hoe cool!

En dat was nog niet alles. Want de winnaars kregen na afloop ook nog eens een meet en greet. En heel misschien zou er nog een balletje getrapt worden.

Als klap op de vuurpijl mocht ze iemand meenemen. Hoewel er nog even kort getwijfeld werd of dat een vriendinnetje zou worden, koos ze toch al vrij snel voor haar zus. Ik weet overigens ook niet of zij het haar ooit had vergeven als ze dat niet had gedaan….

Maar goed, de meiden waren uitzinnig van vreugde. Het aftellen naar 28 december kon beginnen. En toen was eindelijk die datum daar. We werden om 12.00 uur verwacht in Tubbergen. Hoewel ze tot dan toe nog nooit van deze plaats gehoord hadden, staat hij nu in hun geheugen gegrift!

Ondertussen voelde je in de auto de spanning stijgen. Nog even en ze zouden oog in oog staan met hun heldinnen.  Eenmaal aangekomen waren we één van de eersten. We werden hartelijk ontvangen door Leoni Blokhuis – eigenaresse van FlowSports en organisator van het event – en haar collega Eefje.

Onze meiden vlogen al snel op de PlayStations af. Deze stonden in de sportkantine voor een raam. Aan de andere kant was een indoorveldje. Dus wie weet, zouden ze dan toch echt ook nog even een balletje trappen?

En toen ging de deur open. Niemand minder dan Vivianne Miedema stapte het sportcentrum binnen. Mijn oudste draaide zich om en kon haar ogen niet van haar afhouden. Daar, op een paar meter afstand, stond haar grote voorbeeld. Wat moest ze doen? Wat moest ze zeggen? Gelukkig was Vivianne een echte prof en begreep ze het meteen. Net als alle andere speelsters overigens, die na haar binnendruppelden. Handtekeningen werden dan ook snel uitgedeeld. En toegegeven, onze jongste spruit van toen 11 maanden, brak ook een beetje het ijs.

Tijd voor het toernooi. Ze speelden met en tegen hun heldinnen. Maar ja, bloed kruipt waar het niet gaan kan. FIFA’16 is natuurlijk heel leuk, maar niets haalt het bij het echte werk. Tussen de bedrijven door was iedereen dan ook te vinden op het indoorveldje. En als kers op de taart werd aan het eind zelfs nog een heus partijtje gespeeld waarbij de fans het opnamen tegen de sterren! Een meisjesdroom die uitkwam!

En dat is waarom ik zo van deze sport hou. De voetbalsters zijn niet alleen geweldig op het veld, maar ook daarbuiten! Ze zijn ondanks hun status ontzettend goed benaderbaar en snappen dat het voor al die meiden heel spannend is. En dat ze dan ook nog de moeite nemen om een potje met ze te voetballen is echt onbetaalbaar!

Dus Dominique, Vivianne, Merel, Jill, Sari en natuurlijk Leoni ontzettend bedankt voor deze geweldige ervaring. Jullie waren al heldinnen, maar nu hebben jullie er fans voor het leven bij!